Haar naam is Courtney Farrell. Ze heeft groene ogen en ze is vijftien jaar oud. Haar vader is een rijke uitgever in New York, haar moeder een goed geconserveerde, maar werkloze Hollywoodactrice die om elf uur martini’s serveert en om twaalf uur het ontbijt.
Als de dure kostschool haar wegstuurt, begint voor Courtney een ander leven. Haar eerste schreden op het pad van de volwassenheid brengen haar in aanraking met drank, geldgebrek, tanende roem, de klassen maatschappij, homoseksualiteit, liefde – of is het hunkering? Courtney en haar vriendinnen worden heen en weer gekaatst tussen uitbundige vrolijkheid en diep depressieve gevoelens. En nergens chocolade te bekennen.
Pamela Moore schreef deze coming-of-age-roman toen ze
zelf zeventien was. Het boek sloeg destijds in als een bom en
werd een internationale bestseller. Voor het eerst verschijnt
het nu in Nederland. Moore leed aan wat nu bipolaire stoornis
wordt genoemd, een diagnose die in 1956 nog niet bestond.
Ze pleegde op 27-jarige leeftijd zelfmoord.