Een mens verlangt naar het geluk, droomt zich een leven waarin je niet meer eenzaam bent. Ook Merle deed dat, maart zij besefte niet dat geluk vraagt om geduld en om een volwassen aanvaarden van alles wat komt. Zij zocht te haastig, te gauw tevreden met een enkel uur dat niet eens gebaseerd was op ware harmonie. En als ze dan tegenover de bittere werkelijkheid komt te staan, dat de man die zij zich als haar levenspartner had gedroomd niet meer is dan een egoïst die niet bereid is offers te brengen, valt ze in een nog diepere eenzaamheid terug. In haar wanhoop grijpt ze naar een schijnoplossing: de drank.