Tijdens een vakantie in Frankrijk krijgt hoofdpersoon Maarten een telefoontje dat zijn vader, met wie hij al ruim dertig jaar geen contact heeft, is verongelukt. Het bericht komt van de oudere broer van Maarten, een broer die hij haat en ook al dertig jaar niet gezien of gesproken heeft. Terug van vakantie komen bij Maarten de herinneringen aan zijn haast vergeten jeugd tot leven. Een jeugd vol alcoholisme, angst en geweld, waaraan hij zich door ijzeren wilskracht en discipline heeft weten te ontworstelen. Hoewel gelukkig getrouwd en vader van twee kinderen, gaat het al langere tijd niet goed met Maarten, ooit een succesvol journalist. Als gevolg van een burn-out en daarop volgende paniekaanvallen lijkt hij de grip op het leven steeds meer te verliezen. Met pillen en drank probeert Maarten zich staande te houden, totdat hij een daad stelt die mogelijk net zo fictief is als zijn herinneringen en net zo echt lijkt als zijn nachtmerries. Ondanks de aangesneden thema’s is Chrancholon verrassend luchtig wat betreft stijl en toon. Dankzij de hink-stap-sprongen door de tijd en de wisselwerking met jeugdgedichten is Chrancholon een meeslepende leeservaring.