‘Nicht zijn is voor echte kerels’ is een autobiografisch verhaal van jongen, in de jaren 70 en 80 in Colombia, die zijn homoseksualiteit weigert te accepteren. Niet alleen vanwege de angst voor wat men ervan zou vinden, maar ook omdat hij de wens heeft een gezin te stichten. Op een avond, na het huwelijksfeest met de vrouw waar hij echt van houdt, zit hij met een fles drank zijn leven te overdenken, op zoek naar waar zijn homoseksualiteit begon en al zijn mislukte heteroseksuele pogingen. Met de beschrijving van deze belevenissen dwingt de auteur, Mario Palacio, de lezer tot nadenken over dubbele moraal, eenzaamheid en de prijs van het verloochenen van je ware geaardheid.